My mother is the "typical" Greek mother.... you know... the one who always thinks you are young child (even thought I am 38 and mother of two...), who always believe that you never eat much (even thought I am far away from my normal weight...) and she always tries to take care of you (even thought you are not even at the same town with her). And because of all these, she always prepares a package with food to send you almost every week... to eat well!
Η μητέρα μου είναι η "κλασσική" Ελληνίδα μάνα... ξέρετε... αυτή που πάντα σε θεωρεί παιδί (ακόμα και αν είσαι 38 χρονων και μητέρα δυο μικρών...), που πιστέυει ότι ποτέ δεν τρως σωστα (ακόμα και αν είσαι πολύ μακρυα από τα κανονικά σου κιλα...) και πάντα προσπαθεί να σε φροντίσει (ακόμα και αν δεν ζεις καν στην ίδια πόλη...). Και επειδή ισχύουν όλα αυτά, πάντα ετοιμάζει δέμα με φαγητά για να σου στείλει σχεδόν κάθε βδομάδα... για να τρως καλα!
Last Friday we received such a package full of fresh fruit from Crete and food prepared from my mom and of course fresh greens, which we love to enjoy with lemon and olive oil! I was ready to wash them and then cook them, when we discovered a tiny cute visitor! My baby boy was thrilled! A tiny snail in our kitchen!
Έτσι την προηγούμενη Παρασκευή παραλάβαμε ένα τέτοιο πακέτο γεμάτο με φρούτα από την Κρήτη και έτοιμο φαγητό από τα χεράκια της μαμάς και φυσικά με φρέσκα αγρια χόρτα, τα οποία λατρεύουμε με ελαιιόλαδο και λεμόνι! Τα έπλενα και ετοιμαζόμουν να τα μαγειρέψω όταν ανακαλύψαμε ένα μικροσκοπικό γλυκούλι επισκέπτη! Ένα μικρό σαλιγκαράκι στην κουζίνα μας!
We observed it and we played with him or her (who knows) and then we decided to find him/her a new home. My beloved jasmine in my balcony became his (let;s say that he is a boy!!!) new home! I wish he will find it interesting and really green to live on it!
Το παρατηρήσαμε λοιπόν και παίξαμε και μαζί του ή της (ποιός ξέρει) και μετά αποφασίσαμε να του / της βρούμε ένα νέο σπίτι. Το αγαπημένο μου γιασεμί στο μπαλκόνι μου έγινε το νέο σπιτικό του (ας πούμε ότι είναι αγόρι!!!) ! Ευελπιστώ να το βρει ενδιαφέρον και αρκετά πράσινο για να το απολαύσει!
Because just think about it... he was enjoying a meal in the grass somewhere in Crete. My mother accidentally collected him with the greens and sent him away to a really long trip for him. He came to Athens and he discovered my kitchen! I know he would be surprised and so terrified! Since it was difficult to send him back to Crete, I hope he will find a new home in my garden! Sorry little snail and Welcome! I will try to be a good hostess...you are a family now!
Γιατί για σκεφτείτε το... απολάμβανε ένα υπέροχο γεύμα στο γρασίδι κάπου στην Κρήτη, όταν η μητέρα μου καταλάθος το μάζεψε μαζί με τα χόρτα και τον έστειλε ένα πολύ μακρινό ταξίδι. Έφτασε στην Αθήνα και ανακάλυψε την κουζίνα μου! Φαντάζομαι και την εκπληξή του και την τρομάρα του! Και μια και είναι δύσκολο να τον στείλουμε πάλι πίσω στην Κρήτη, ελπίζω να μπορέσει να βρει ένα νέο σπίτι στον κήπο μου! Χίλια συγγνώμη μικρό σαλιγκαράκι! Θα προσπαθήσω να είμαι καλή οικοδέσποινα...γιατί είσαι οικογένεια πλέον!
A small story sacred to my friends that are away from home and to every single person that leaves his house because he decided to do it or because he forced to do it!
mats mouts
ΩΩΩωωωωω τι γλυκό ποστ! :)
ReplyDeleteευχαριστω :)
DeleteΤι πλάκα ο μικρούλης!AriadnefromGreece!
ReplyDeleteγλυκας!
DeleteΑχου το μωλε!!! Είναι τοσο δα! Τόσο όσο χρειάζεται για να νας υπενθυμίζει την ομορφιά της φύσης σε κάθε μέγεθος! Φιλιά μικρέ ταξιδιάρη!!!!
ReplyDeleteοπως τα λες Ιρις μου! Καλημερα!!!
DeleteΤι γλυκό !!!!!!
ReplyDeleteΕ, έκανε και ένα ταξιδάκι για αλλαγή !!!
βασικα ξεσπιτωθηκε! καλημερα :)
DeleteΤι γλυκιά μαμά! Από Κρήτη είσαι; Δεν ήξερα ότι είμαστε συντοπίτισσες!
ReplyDeleteΝαι Δεσποινα. Κρητικοπουλα :)
DeleteΠολύ γλυκό Ζήνα μου!
ReplyDeleteΠολύ μου άρεσε αυτό το μακρινό ταξίδι... υπέροχη ανάρτηση Ζηνάκι!!!!
ReplyDeleteΣε ευχαριστω Μαρινακι :)
DeleteΗ κατάληξη της ανάρτησής σου νομίζω τα λέει όλα... είτε κάποιος το επιθυμεί είτε αναγκάζεται θέλει τόλμη αυτό το ταξίδι και θέλει και ελπίδα ότι στον προορισμό θα βρεις κάποιον να γίνει οικογένεια και στήριγμα.. κατά κάποιον τρόπο έδωσες την ουσία και του πρόσφυγα Ζήνα μου.. καλό βράδυ...
ReplyDeleteδυσκολες καταστασεις Βερα μου και χωρις τολμη και υπομονη κ επιμονη...δε βγαινει! Σε ευχαριστω κουκλα
DeleteΑυτές οι μανουλες δεν θα αλλάξουν ποτέ...πάντα νοιάζονται για τα παιδιά τους με τρυφερότητα και αγάπη.Είσαι πολύ τυχερουλα που σε φροντίζει ακόμα και από μακριά ή μαμά σου.Σου Εύχομαι να είστε πάντα έτσι,όπως θα κάνεις και εσύ αργότερα στα παιδάκια σου...πολύ τρυφερό ποστ και με ευαισθησια!
ReplyDeleteΟλες οι μανουλες ειμαστε ετσι νομιζω... οσο και να μεγαλωσουμε! Σε ευχαριστω Μαρακι!
DeleteΜε ξάφνιασε πολύ γλυκά το ποστ σου. Τυχερό το σαλιγκαράκι που βρήκε τέτοια ζεστασιά.
ReplyDeleteΣε ευχαριστω παρα πολυ!
DeleteΤι όμορφη ψυχουλα!!! 💕💕💕
ReplyDelete:)
DeleteΠολύ όμορφη και γλυκιά η ανάρτηση Ζήνα!! Σκέψου πως σου φαίνεται εσένα η Αθήνα για να καταλάβεις.. Άσχετο αλλά μου έχουν λείψει πολύ τα πακέτα από Κρήτη, όταν ήμασταν Αθήνα κάθε μήνα μας έστελναν 4-5 κουτιά γεμάτα, και τι δεν βάζανε μέσα.. μέχρι και το λάδι μας! :)) Εδώ για να φέρω πρέπει να κάνω φορτωτική.
ReplyDeleteκαλα τα πακετα της Κρητης ειναι ανεκτιμητης αξιας! και του πουλιου το γαλα!!!!
DeleteΑν το καταλαβαινω λεει??? το ιδιο νοιωθω!
φιλακια κουκλα
Σούπερ τρυφερό ποστ!Και εγώ έτσι λειτουργώ με κάθε τι που αναπνέει...σκέψου πως σπίτι δίνω μάχη για να μην χαλάνε τους ιστους στις αράχνες οι δικοί μου στο καθάρισμα...Φιλιά!
ReplyDeleteχαχαχαχα τελευταιαα το ιδιο κανω...μεχρι να μαζευτουμ μυρμιγκια!
DeleteΤις λατρεύω αυτές τις αναρτήσεις! Με σκέψεις αληθινές, απλές αλλά τόσο μα τόσο γλυκές!
ReplyDeleteΟι φωτογραφίες σου εξαιρετικές!
Μου επιτρέπεις να κάνω για λίγο δική μου την αφιέρωση στο τέλος με τα μικρά γραμματάκια; Ξέρεις εσύ γιατί....
σε καταλαβαινω απολυτα φιλεναδα! φιλακια
DeleteΣκέτη γλύκα ο μικρός σας φιλοξενούμενος!!!
ReplyDeleteω ναι :)
DeleteΧεχεχε τον είδα στο φβ τον επισκέπτη σας! Απίστευτο το ταξίδι του όντως! Α και παρεπιπτόντως τα σαλιγκάρια είναι ερμαφρόδιτα :)
ReplyDeleteπαλι καλα που μου το ειπες. δεν πειραζει ομως ετσι??? αγορακι ειναι τωρα! χαχαχαχα
DeleteΕντάξει απίθανος επισκέπτης! Μία γλύκα! Εμένα να δεις τι ζωντανά μου φέρνει κάθε φορά ο μπαμπάς μου από τον κήπο του χωριού χαχαχα!
ReplyDeleteωχ!!! φανταζομαι!
Deleteτι γλυκούλι σαλιγκαρακι!!θα είναι κουρασμένο από τοοοοσο μακρυνό ταξίδι...εύχομαι να περάσει όμορφα στον κήπο σας!!
ReplyDeleteκαι εγω το ευχομαι! προς το παρων, μεγαλωνει! :)
DeleteΤι γλυκούτσικο το καημένο. Το αστείο είναι όταν βρίσκουμε κάμπιες μέσα στις πιπεριές και λες πώς στο καλώ μπήκε εδώ μέσα. Μ αρέσει η μαμά σου. Είναι ωραίο να σου λένε πως είσαι ακόμα παιδί. Και γιατί να μην είμαστε;
ReplyDeleteεξαρταται πως στο λεει Χριστινακι! χαχαχαχαχα
DeleteΣκέτη γλύκα ο μικρούλης Ζηνα μου!!
ReplyDeleteΑλλά καί οι φωτό σου εκπληκτικές!!
Πολλά φιλιά!!
Σε ευχαριστω πολυ Δημητρα μου! φιλακια
Deleteτι γλυκοοο!!!! :D :D
ReplyDeleteΣε ευχαριστω Ελενη!!!!
Delete