Μόλις απογειωθήκαμε... Καλό μου ταξίδι λοιπόν!!!! Και για τις επόμενες δύο και μισή ώρες, είναι μία καλή ευκαιρία να χαλαρώσουμε.... αμ δε!
Κάθε φορά που προκύπτει ένα ταξιδάκι έστω και σύντομο, τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Από τη μία τρελαίνομαι που θα ξεφύγω για λίγο και από την άλλη μία φοβερή ανησυχία για τα μικρά που τα άφησα πίσω. Στο συγκεκριμένο ταξίδι πρόσθεσε και το τρελό άγχος της δουλειάς και πολλαπλασιάσε το επί δύο τουλάχιστον και θα καταλάβεις πως τελικά δεν κατάφερα με τίποτα να χαλαρώσω. Ευτυχώς είχα προβλέψει τις συνθήκες αυτές και είχα μαζί μου τη λύση....
Μολυβάκια χρωματιστά και το βιβλίο με τα σχέδια για ζωγραφική και ξεκινάμε. Φυσικά είχα δίπλα μου και απολαυστικό καφεδάκι... πράγμα ολίγον τι περίεργο στη συγκεκριμένη εταιρία! Βάζω κάτω λοιπόν τα υλικά, διαλέγω ένα σχέδιο, ελέγχω τα μολυβάκια μου ότι έχουν μύτη και ξεκινάω... ή τουλάχιστον προσπαθώ να το ξεκινήσω... δεν πρόβλεψα τον διπλανό μου! Τρεις θέσεις έχει το αεροπλάνο εκεί και ο κύριος αυτός ήρθε και κόλλησε δίπλα μου... και κάθε φορά όλο excuse me και excuse me έλεγε για να βάλει τις χερούκλες του μπροστά να βγάλει φωτογραφία! Και σα να μην έφτανε αυτό, κουράστηκε και πολύ οπότε βγάζει παπούτσια (!!!) και χαλαρώνει στο κάθισμα του!
Οκ λέω, το χω! Θα κοιμηθεί και θα χαλαρώσω ζωγραφίζοντας!!! Και όλα καλά για πέντε μόλις λεπτά, γιατί μετά ξεκινάει ένα κονσέρτο απίστευτο! Όχι, δεν είχε συναυλία μέσα στο αεροπλάνο... ο κύριος δίπλα μου χαλάρωσε τόσο πολύ που άρχισε να ροχαλίζει ανελέητα!!!! Εντάξει, όσο και να το προσπάθησα, η ζωγραφική με τσίτωσε περισσότερο... βέβαια φταίνε οι συνθήκες θα μου πεις! Εγώ πάντως όχι μόνο δε χαλάρωσα, αλλά εκνευρίστηκα και περισσότερο γιατί δε μπορούσα να αποφασίσω χρώματα και νόμιζα ότι θα φτάσουμε και δε θα την έχω τελειώσει! Μεγάλο άγχος και ηλίθιο άγχος, αλλά σίγουρα μια εντελώς άβολη κατάσταση... και καθόμουν και παράθυρο και δε μπορούσα να κουνήσω! Μα πως την πάτησα έτσι;;;
Ευτυχώς ήρθε το φαγητό! ΌΛΕ ... γιατί η μυρωδιά των λαζανιών ήταν τόσο υπέροχη που ο κύριος ξύπνησε! Εντάξει, η απόλυτη ηρεμία ξαφνικά! Μας σερβίρουν, τρώμε και ταυτόχρονα σκέφτομαι ότι τώρα θα φτιάξουν τα πράγματα! Ναι...ναι... γιατί ξαφνικά αποφάσισε ότι ήθελε πάλι να τραβήξει φωτογραφίες με το κινητό του και τον ενοχλούσα που έτρωγα, οπότε τι πιο φυσικό μόλις είδε ότι άφησα το πιρούνι κάτω, να μου πάρει το δίσκο και να τον βάλει στο διπλανό του κάθισμα! Εντάξει... νομίζω πρέπει να κοκκίνισα εκεί ή ακόμα και να έβγαζα καπνούς από τα αυτιά, γιατί μόλις τον κοίταξα, μαζεύτηκε μου έδωσε το δίσκο πίσω και άλλαξε και κάθισμα! Επιτυχία σκέφτομαι!!! Τέλεια!!!!!
Ευκαιρία λοιπόν να απολαύσω και εγώ τη θέα πάνω από τα σύννεφα πριν...
φτάσουμε Φρανκφούρτη!
Α! και να σας πω ότι τελικά κακώς χάρηκα... γιατί η χώνεψη θέλει και ξεκούραση οπότε το κονσέρτο ξαναξεκίνησε και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση.... διάλειμμα έκανε ο άνθρωπος βρε αδελφέ!
mats mouts
Εχω παρει και εγω ενα βιβλιο ζωγραφικής εδω και ενα μηνα!!! Ακομη αθιχτο είναι αχαχα
ReplyDeletexaxaxa τι βλέπω τη δουλεια...και εμενα στο συρταρι θα κλειστει!
Deleteχαχαχα οκ τουλαχιστον δεν ειχες εμενα διπλα σου να κλαιω και να κανω ανασες σαν να γενναω!!!!
ReplyDeleteνα σου πω...θα το προτιμουσα! μαζι σου θα γελουσα χαχαχαχαχα
DeleteΧαχαχχαχα να σε καλα Ζινα μου με εκανες και γελασα πρωι πρωι!!! Φανταζομαι τα μουτρα σου μολις σε πηρε τον δισκο! Απιστευτο και αυτα τα βιβλια ζωγραφικης δεν ειναι για ολους, να ξες! Ειναι γι αυτους που ειναι ολιγον τι αναισθητοι και δεν αγχωνονται με τιποτα!!!! Αστο αγαπη μου για τα γεραματα που οσως τα χαπια να μας χαλαρωνουν περισσοτερο.
ReplyDeleteΠεριμενω να δω Φρανκφούρτη...
Σε φιλω
χαχαχαχα γελάω και εγω τώρα, αλλά τότε μου ήρθε να τον πετάξω από το παράθυρο! χαχαχαχαχα οσο για το βιβλίο, οκ στην επιστροφη το απολαυσα περισσότερο, ήμουν κ πιο χαλαρή, αλλά με βλέπω από εδώ και πέρα να το παρατάω σε καμια γωνια....
DeleteΑπορώ... απορώ με την υπομονή σου!!!! Θα είχα κάνει μεγάλη φασαρία και θα ΑΠΑΙΤΟΥΣΑ να με αλλάξουν θέση! Για την ζωγραφική δεν λέω κάτι γιατί είμαι πολύ νευριασμένη ... σαν να το ζω! Εγώ δεν μπορώ και καθόλου το στριμωξίδι πόσο μάλλον από έναν άγνωστο, θορυβώδη και αγενή "κύριο"!!! Τα υπόλοιπα φαντάζομαι κύλησαν καλύτερα και πιο ομαλά! Καλό μήνα Ζινάκι!!!
ReplyDeleteεμ...ημουν και ατυχη Χριστινακι...δεν ειχε αλλη αδεια θεση!!!! για τετοια γκαντεμια λεμε!!!
DeleteΧαχαχα...απίστευτη περιγραφή μιας συνηθισμένης κατάστασης...όσο για τη ζωγραφική και μένα στο συρτάρι έμεινε...δε ξέρω αλλά αντί να με χαλαρώνει εμένα με αγχώνει αυτή η διαδικασία...Καλό μήνα κούκλα!!!
ReplyDeleteαυτο ξαναπες το...τρελο αγχος λεμε. αλλα μάλλον τελικα θέλει το χρόνο του!
DeleteΑυτά παθαίνει κανείς αν δεν βάζει κ... κάτω... όλο να φτιάχνεις θέλεις.. γιατί δεν έριχνες και εσύ έναν υπνάκο? Πάντως και εγώ μόνο έτσι μπορώ να χαλαρώσω.. κάτω βέβαια από άλλες συνθήκες!!!
ReplyDeleteδε μπορω βρε Εφη να κοιμηθω! Ασε που ο τυπος θα με πατουσε και κοιμισμενη! χαχαχαχα
DeleteΤι ωραία ανάρτηση...χαλαρωτική...
ReplyDeleteβρισκεις ναι? χαχαχαχα
DeleteΕσύ μπορεί να ενοχλήθηκες και δίκιο είχες με το διπλανό σου, πάντως εμένα με έκανες και απόλαυσα τη διήγηση !!!! Και μην έχεις άγχος για τα παιδιά.....όσες δουλεύουμε (ή δουλέψαμε) το ίδιο αισθανόμαστε ! Καλό μήνα !!!!!
ReplyDeleteχαχαχαχα τωρα που το ξανασκεφτομαι Ρανια, για γελια ήμουν!!! χαχαχαχα
Deleteχιλια ευχαριστω :)
Καλημέρα Ζήνα μου και καλό μήνα!
ReplyDeleteΕγω δε εχω αέβει ποτε σε αεροπλάνο και με πιάνει απίστευτη ανησυχία, μονο που τα σκεφτομαι και τα βλέπω να πετανε.
Το κατανοώ οτι ήθελε να βγαλει φωτογραφιες και το δεχομαι γιατί και γω θα το έκανα.
Αλλα το κονσέρτο δεν παλεύεται με τίποτα ή οι πρωτοβουλίες του τυπου σου παίρνω το δίσκο κτλ κτλ και πολύ ηρεμα το χειρίστηκες.
Όσο για τα τετραδια αυτα που ειναι σχεδιασμενα και ζωγραφίζεις, πιάνουν στην καταπολέμηση του αγχους;
Εχω πάρα πολύ καθε μέρα και δεν ξερω να ζωγραφίζω χεχεχε
Φιλί γλυκό
Αριαδνη μου εμενα τη πρωτη φορα δεν επιασε...με αγχωσε πιο πολυ! στην επιστροφη ομως δουλεψε καλυτερα γτ ημουν και εγω πιο χαλαρη!
DeleteΧαχαχαχαχα!!! ακόμα γελάω!!! Βρε τον κυριούλη! Ύπνος του έλειπε του ανθρώπου Ζίνα μου !!! Ελπίζω τουλάχιστον μετά να πέρασες καλά!!! Περιμένω και τη συνέχεια στη Φρανκφούρτη! Δε μπορεί... όλο και κάποιο τέλειο ζαχαροπλαστείο θα ξετρύπωσες και θα μας ξελιγώσεις πάλι!
ReplyDeleteκαι εμενα μου λειπει Κλειω μου...δε κανω ετσι! χαχαχαχα
DeleteΤα βλέπω αυτά τα βιβλία κι όλο λέω να δοκιμάσω! Και παρά τις αντίξοες συνθήκες μια χαρά την χρωμάτισες τη σελίδα!!! Καλή συνέχεια.
ReplyDeleteχαχαχα ναι καλο βγηκε τελικα. τωρα πηρα και νεες μπογιες, αλλα εχει ξεμεινει στο συρταρι!
DeleteΧαχαχα εγώ γελάω με όλο αυτό που πέρασες αλλά δεν θέλω να φαντάζομαι πως ένιωσες! Αγενέστατος ο κύριος! Η ζωγραφική σου πάντως βγήκε περίφημη!
ReplyDeleteναι...μη φανταστεις...αφου δεν τον πεταξα απο το παραθυρο, τυχερος ηταν! χαχαχαχα
DeleteΠω πω, η αγένεια σε όλο της το μεγαλείο Ζήνα μου! Φαντάζομαι πόσο άβολη και εκνευριστική ήταν η όλη κατάσταση. Χαρά στην υπομονή σου! Τέτοιο βιβλίο πήρε και η κόρη μου για να ζωγραφίζει στις διακοπές της και να σου πω την αλήθεια το ζήλεψα κι εγώ. Οι φωτογραφίες σου είναι καταπληκτικές!
ReplyDeleteΚαλα εγω το παρατησα ηδη! δε με ξε-αγχωνει καθολου...κατι κανω λάθος! χαχαχαχαχα
Delete